Halfway there! :)

De eerste maand is afgelopen en ik heb totaal geen tijd gehad om een verslag te schrijven. Dat betekent niet dat er niks is gebeurd, want er is een hoop veranderd.
De eerste twee weken van camp moest ik echt wennen aan alles en vond ik het nog niet zo leuk. Na deze weken begon ik mensen echt te kennen en kreeg ik een routine. Ook heb ik veel beter Engels leren praten en inmiddels ben ik ook niet meer bang om fouten te maken met de taal.
De kinderen in de eerste maand waren oké en later werden ze leuk. Ik zat in de "intergirls" en sommigen waren heel onbeleefd, brutaal en asociaal. Ik moest een paar keer boos op ze worden, maar daarna gedroegen ze zich een stuk beter. Mijn achternaam vonden ze geweldig en ze hebben de hele maand geprobeerd om het uit te spreken zoals ik het doe. De meiden in mijn bunk hebben er uiteindelijk zelfs een beat op gemaakt, haha.
Ik ben er wel achter dat Engelstalige mensen de "ui" absoluut niet kunnen uitspreken. Ik probeer het een aantal mensen al de hele zomer te leren, maar ze komen er niet uit. Heel grappig om ze te zien worstelen met iets wat voor Hollanders zo simpel is, haha.
Op de zaterdagen ben ik altijd vrij en ik heb vrijwel altijd bij een local gelogeerd. Ik ben twee keer bij een Argentijns-Canadees meisje geweest die in Montréal woont. Haar familie is heel aardig en ze vinden het prima als ik zo nu en dan blijf slapen.
Naast dit meisje heb ik ook andere vrienden gemaakt en we hebben zelfs al gesproken over het bezoeken van elkaar na camp. Ik kan nu bij verschillende mensen in Engeland, Australië en Argentinië logeren als ik wil. Superleuk en ik ben ook echt van plan om dat te gaan doen.
De dieren op de boerderij zijn echt super. Ik had een periode waarin ik plotseling een paar senior boys op de farm kreeg en mijn programma was naar mijn idee veel te kinderachtig voor ze. Ik heb toen alles omgegooid en besloot dat ze de dieren kunstjes mochten leren. Uiteindelijk heeft de pony over een strobaal gesprongen, de kalkoenen konden omhoog springen, de konijnen sprongen over een stok en de geiten konden balanceren op een plank. Het was super grappig om te zien en de jongens hadden lol.
Na de eerste maand hadden we de "switch-over", wat betekende dat we tussen de twee maanden zo'n twee dagen vrij hadden. We moesten perse van camp weg en ik logeerde met een jongen uit Manchester bij een jongen uit Montréal: Jeremy. Hij deed outdoor cooking, wat tegenover de farm was. Ik had dus al aardig wat met hem gepraat omdat hij de enige andere staff was daar. Zijn huis was supermooi en zijn familie was echt heel aardig. Hij had een heel lief zusje van 9 jaar die echt mijn vriendinnetje wou zijn. Ik sliep in haar kamer en zij in de kamer van haar ouders, maar ze kwam steeds naar mij om te kletsen. Toen ik haar leerde hoe ze zelf een armbandje kon maken, was ze superblij en bedankte me er heel veel voor. Ik wou dat alle kinderen op camp waren zoals zij, dat zou mijn baantje echt super makkelijk maken, haha.
Jeremy en zijn familie waren wel vrij religieus (joods) en op vrijdagavond begonnen ze met de Sabbat. Ze mochten geen lichten meer aandoen en geen warm water gebruiken en al het eten was al gekookt voor de volgende dag. Wat ik echt heel gek vond, was dat ze ook hun haren niet mochten kammen en hun tanden niet mochten poetsen op Sabbat. Dit was omdat ze met haren kammen hun haar uit konden trekken en met tanden poetsen konden ze gaan bloeden. Waarom dat nou zo slecht was, kon ik niet echt ontdekken.
Ook mochten ze gewoon drinken op Sabbat. Ik kreeg bier, whiskey, wijn en wodka voorgeschoteld. Geen probleem natuurlijk, maar ik snap niet waarom dat wel mag en tanden poetsen niet.
Na de Sabbat, op zaterdagavond, zijn we met z'n drieën naar de bioscoop geweest. Het was heel gezellig en ik heb ze allebei van een andere kant leren kennen. Normaal draait alles natuurlijk om camp en kan je niet compleet gestoord doen, maar nu konden we ongestoord kinderachtig doen en dat was echt even leuk.
Nu is de tweede maand begonnen en ik ben verhuisd naar juniorgirls in de "specbunk" , de bunk met alleen specialisten erin. Ik zit er samen met mijn beste vriendin hier en dat is natuurlijk super. De eerste nacht heb ik echter in de "infirmary" (soort camp ziekenhuis) doorgebracht, omdat twee kinderen in mijn unit luizen hadden. Ik heb de verpleegster geholpen met hun behandeling en toen ik naar mijn bunk wilde gaan, klampten ze zich aan me vast en vroegen of ik pleasepleasepleaaaase bij ze kon blijven omdat ze bang waren. Heel erg vond ik het niet, want de bedden zijn daar veel beter dan in de bunk en de meiden waren lief. De verpleegster zei dat ze dolgelukkig was dat ik haar hielp en dat ze het ook tegen de grote baas had gezegd. Yess, bonuspunten :D
Ik heb uren gespendeerd om hun haar te kammen en te behandelen, maar het was het waard, want ze zijn nu allemaal luisvrij.
Vandaag was de eerste dag dat we onze specialties openden en toen ik de eerste groep de konijnen ging laten zien, kreeg ik het grootste blije omg-moment ooit. Ik zag iets heel wankelig kruipen en toen ik beter keek, zag ik een konijnenbaby! Ik had geen idee dat de konijnen zwanger waren en ik draaide compleet door van blijheid. Ik vond het nestje, deed een handschoen aan en heb heel voorzichtig gekeken. Ik telde er 4 of 5 en ze zijn zo groot als hamsters nu. Ze hebben hun oogjes nog niet open, maar ze hebben al wel een beetje haar. Het is echt extreem schattig en ik ga m'n uiterste best doen om te zorgen dat ze allemaal blijven leven en uitgroeien tot gezonde nijntjes :D.
De duiven hebben ook eieren gelegd en ze broeden erop, dus wie weet komt er binnenkort nog meer babynieuws. Ik hou echt van dit baantje en ik zou het liefst de hele farm mee terug naar huis nemen, haha.
De kinderen in deze tweede maand zijn over het algemeen leuker dan die uit de eerste maand. Ze gedragen zich beter en je hoeft niet steeds boos te worden. Één meisje die ook bij mij in de infirmary was. heeft best wel heimwee en klampt zich ongelofelijk aan mij vast. Bij alles wil ze dat ik meega en wanneer een andere counselor met haar wil praten, wil ze mij erbij hebben. Vanavond ging het al wel iets beter en ik heb haar geholpen met het maken van vriendinnetjes en een brief schrijven naar haar moeder. Ze was een stuk vrolijker toen ze naar bed ging en ik hoop echt dat het morgen beter gaat.
Ik heb zin in de tweede maand en ik ga ervoor! :)