Dag 8, Ella

Vandaag zijn we met de scooter een heel stuk gaan rijden. We gingen eerst de zonsopkomst bekijken op een uitzichtpunt genaamd Lipton seat. We reden eerst door Ella en kwamen vervolgens door prachtige bergen met thee plantages en watervallen. De bergen waren niet bepaald makkelijke wegen om op te rijden en al helemaal niet met de scooter. Alles was zanderig en vol met stenen en er waren veel haarspeldbochten en gaten in de weg. De eerste paar kilometers was ik vooral aan het hopen dat we niet van de berg zouden donderen. De uitzichten waren wel verschrikkelijk mooi en toen dacht ik: Als ik dan toch van een berg stort, dan heb ik er in ieder geval mooi uitzicht bij.
Siraj bleek gelukkig een ervaren bestuurder en gaste met gemak overal door en over heen.
We kwamen daarna bij een dorpje waar Siraj natuurlijk weer honderdduizend mensen kende. Overal wilde hij even praten, want dit was de broer van de vriend van een vriend en blablabla.
Hij zegt nog steeds tegen sommige mensen dat ik zijn vrouw ben. Hij doet het als grap zegt hij, maar hij begint toch wel erg goed zijn rol te spelen. Ik ben benieuwd of hij stiekem echt al trouwplannen aan het maken is.
Daarna gingen we naar een theefabriek. Siraj verkoopt zelf ook thee en wist dus onderweg al een hoop te vertellen, maar het met eigen ogen zien is toch wat anders. Ik heb gezien wat de kwaliteit van thee bepaalt en hoe het hele proces in zijn werk gaat. Erg leuk om te zien.
We vervolgden onze weg met de scooter en gingen weer de bergen in. Siraj wist een mooie waterval en hij had inderdaad niet gelogen. Het was supermooi en sommige mensen gingen ook zwemmen bij de waterval. Er waren wel alleen groepjes Sri Lankaanse jongens en die staren toch al zo, dus ik besloot om zelf niet te gaan zwemmen. Later kwamen er meer toeristen, maar die gingen ook niet zwemmen.
Siraj zei dat hij ook boven de waterval kon komen met de scooter en dus deden we dat. Het was zo mogelijk een nog moeilijkere weg, maar we kwamen levend boven aan. Onderweg kwamen we ook nog apen tegen. Eén van de apen maakte echt een ontzettend boos gezicht tegen mij, op een hele menselijke manier. Net alsof ik z’n moeder beledigd had. Supergrappig om te zien.
Boven op de berg kwamen we een groepje scouting jongens tegen die gekampeerd hadden. Toen we net vijf minuten stonden ging het enorm regenen. We konden even onder de klep van het busje van de scouting schuilen, maar zelfs dat hield ons niet droog. We zijn toen door de plensregen terug gereden en kwamen echt als verzopen katten terug. Ik was koud tot op het bot en was echt intens gelukkig dat we hier warm water hebben.
Daarna gingen we nog bij een lokaal tentje roti eten. Toch wat makkelijker om met je handen te eten.
Toen weer redelijk op tijd gaan slapen, want morgen gaan we eerst naar een National Park en daarna door naar Arugam Bay.