Dag 11, Arugam Bay

Vandaag werden mijn verwachtingen waar, we zitten echt bijna op het strand en de hele sfeer is heel “surf-achtig”. Relaxed, niet te veel moeten en geen gehaast. Ik hou er wel van.
Siraj had een kokosnoot voor me gepakt (de bomen met kokosnoten staan hier overal) en de bovenkant eraf gehakt zodat ik eruit kon drinken. Ik heb in Nederland wel eens kokoswater gedronken en dat vond ik niet zo lekker, maar dit smaakte honderd keer beter. Ook de kokos die we daarna eruit haalden was erg lekker.
Daarna huurden we een scooter en gingen lekker rijden door de omgeving. Siraj vroeg of ik krokodillen wilde zien. Natuurlijk wilde ik dat. Ik had verwacht dat we naar een National Park gingen ofzo, maar hij ging gewoon naar een gebied waar veel krokodillen zitten. We zagen er gelijk een heleboel aan de andere kant van het water zitten en Siraj zei dat hier ook wel eens mensen worden opgevreten. We deden dan ook heel voorzichtig. Ik vond het echt zo gaaf om deze mooie beesten gewoon zomaar in het wild te spotten.
Daarna reden we door en kwamen dwars door het platteland, waar mensen aan het werk waren op rijstvelden en veldjes waar ze allerlei groenten verbouwden.
In Arugam Bay zijn nog veel meer mooie beesten te spotten. Heel veel felgekleurde vogels (ook wilde pauwen) en vlinders. Alles kwettert, vliegt, leeft. Ik word echt gelukkig van deze plek.
Als kers op de taart kwamen we ook nog langs een plek waar we een wilde olifant zagen. Die stond tussen de koeien. De man die bij de koeien hoorde vertelde ons hoe ver we weg moesten blijven zodat het nog redelijk veilig bleef. We bleven wel op de scooter zitten, zodat we bij de eerste dreigende beweging van de olifant gelijk weg konden scheuren. De olifant was eerst heel rustig en leek ons amper op te merken. We konden echt even goed kijken. Ik werd er zo blij van, dit was echt beter dan ik ooit had kunnen denken. Geen park of dierentuin, maar gewoon echt in het wild.
Op een gegeven moment kreeg de olifant wat meer interesse in ons en draaide naar ons toe met zijn oren wijd. We scheurden gelijk weg, want we wilden niet het risico lopen dat hij op ons af zou komen.
We gingen daarna even wat boodschappen halen en toen terug naar het beach hotel (wat in niks aan een hotel doet denken. Meer een soort mini-bungalows bij elkaar en buiten veel hangmatten, palmbomen en relax-plekken). Daar zagen we ook dat er veel apen zaten, die waren mij eerst helemaal niet opgevallen. Ze zaten op de muurtjes en jatten steeds fruit enzo.
Er loopt ook een hele lieve hond bij het hotel. Hij wordt niet weg gejaagd en ziet er redelijk goed uit. De hond volgt mij en Siraj steeds. Siraj zegt dat hij niet van honden houdt, maar ondertussen stopt hij de hond toch af en toe wat eten toe. Ik zou het beestje zo mee willen nemen. Hij is super lief en altijd blij als we terugkomen. Maar ik zou elke straathond wel mee willen nemen, ik wil ze zo graag eens even goed verzorgen. Helaas kan dat natuurlijk niet en kan ik ze alleen af en toe wat eten toestoppen, waar ze erg blij mee zijn.

Siraj ging koken, rijst met curry. Hij zei dat het de eerste keer was dat hij ging koken en dat zijn moeder en vrienden het niet zouden geloven dat hij dit nu deed. Het was toch erg goed gelukt, hij weet wel hoe het allemaal moet. Natuurlijk heel pittig, maar gek genoeg wen ik daar nu toch wel een beetje aan. We gaven ook nog wat aan zijn vrienden en daar hebben we daarna nog wat biertjes mee gedronken. Deze vrienden spraken wat beter Engels dan eerdere vrienden die ik had ontmoet. Erg fijn om elkaar even wat beter te begrijpen. Morgen gaan we nog een keer met de scooter toeren.